Πωπω σκόνη λαίμαι.

Καλέ, το είχα ξεχάσει το βλόγ!

Οκ, όχι ακριβώς, απλώς λίγο το block του blogger, λίγο κάτι αλλαγές στη ζωή μου, με πήραν και με σήκωσαν (κυριολεκτικά).

Οχι, δεν γύρισα Ελλάδα, ακόμα στας Αμέρικας είμαι. Αλλά είναι μεγάλη χώρα η άτιμη.

Meanwhile, για να θολώσω τα νερά μιας και δεν έχω και τίποτε σημαντικό να γράψω, πάρτε βιντεάκι από την -για την ώρα- αγαπημένη μου μπάντα, τους Σουηδούς Garmarna

Το στίχι μιλά για έναν διεφθαρμένο φοροεισπράχτορα τον οποίον τον παίρνει πρέφα ο βασιλιάς και του παίρνει το κεφάλι. Το φάντασμά του επιστέφει και παρακαλεί τη γυναίκα του να επιστρέψει τα κακώς αποκτειθέντα στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους, αλλά η καλή σου καλύτερα πλούσια εδώ και στην κόλαση αύριο. "Αμε στην κόλαση με τους υπασπιστές σου", του λέει, "κι έρχομαι κι εγώ με τις παρακόρες μου, πλούσιε κυρ Χόλγκερ.."