Μεσαιωνοκάλαντα, εις την λατινικήν.
Personent hodie
voces puerulae,
laudantes iucunde
qui nobis est natus,
summo Deo datus,
et de virgineo ventre procreatus.
In mundo nascitur,
pannis involvitur
praesepi ponitur
stabulo brutorum,
rector supernorum.
perdidit spolia princeps infernorum.
Magi tres venerunt,
munera offerunt,
parvulum inquirunt,
stellulam sequendo,
ipsum adorando,
aurum, thus, et myrrham ei offerendo.
Omnes clericuli,
pariter pueri,
cantent ut angeli:
advenisti mundo,
laudes tibi fundo.
ideo gloria in excelsis Deo.
(δυστυχώς το γιουτούμπι δεν είχε αμιγώς μεσαιωνικόφερνη εκτέλεση!)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Ρε συ, ωραία είναι αυτά! Υπάρχουν και πρωτοχρονιάτικα άραγε;
Δεν έχω ιδέα. Τώρα με χώνεις να κοιτάξω πληροφορίες για μεσαιωνικά πρωτοχρονιάτικα έθιμα, άν υπάρχουν καθόλου!
Ξέρω πως ο Σαίξπηρ αναφέρει την 12η Νύχτα, η οποία είναι ανάλογη με τα δικά μας Θεοφάνεια. (12η μέρα μετά τα Χριστούγεννα είναι 6 Ιανουαρίου), στην οποία τελειώνουν όλες οι γιορτές και τα πανηγύρια. Αλλά πέρα απ'αυτό, τίποτις. Ντροπή μου!
Post a Comment